پاریس، مرکز فرهنگی ژرژ پمپیدو
مرکز ژرژ پمپیدو نام مؤسسه هنری و فرهنگی است که در سال ۱۹۷۷ به نام ژرژ پمپیدو رئیس جمهور فرانسه در پاریس برپا شد. این مرکز شامل موزه ملی هنر مدرن، مرکز طراحی صنعتی، اداره توسعه فرهنگی است. نمایشگاه های هنری و فرهنگی نیز همیشه در آن برپا است. دو ارگان مهم دیگر یعنی کتابخانه عمومی مرجع و بنیاد پژوهش و هماهنگی موسیقی و آکوستیک نیز بخشی از این مرکز است.
ژرژ پمپیدو نخست وزیر فرانسه در جریان جنبش دانشجویی-کارگری مه ۱۹۶۸ فرانسه که بعدها، از ۱۹۶۹ تا زمان مرگش ۱۹۷۴ ریاست جمهوری فرانسه را بر عهده گرفت. ژرژ پمپیدو در سال ۱۹۷۴ در گذشت و برای همین دوره ریاست جمهوری اش نیمه تمام ماند. ژرژ پمپیدو رئیس جمهوری وقت فرانسه پس از بنیانگذاری موسسه پژوهش‌های تطبیقی، مدیریت آن را به پیر بولز آهنگساز و مولف پیشروی فرانسوی سپرد. اندیشه ابتدایی بولز در موسسه، گسترش پژوهش در زمینه منابع نوین صوتی، آموزش آزاد و کمک به شکوفایی نسل جوان آهنگساز بود.
رستورانی بر فراز بلندترین برج منطقه کاتالونیا در بارسون اسپانیا
برای استودیو معماری جی سی ای (Gca Arquitectes) با سرپرستی موسس آن، یعنی ژوسف ژوانپره، طراحی رستورانی برای هتل هسپریا اثر ریچارد راجرز، طرحی خاص را می طلبید.
معماری جهان، پاریس، رستوران پینک بار در مرکز فرهنگی ژرژ پمپیدو
بازسازی این رستوران را در سال 2006، مک فارلین و دومینیک جاکوب (Jacob + Macfarlane) به عهده گرفتند. طرح جدید نیز از روحیه صنعتی محیط تاثیر گرفته و ترکیب عناصر فضایی به نحوی است که زمینه را برای حضور فرم هایی غافلگیر کننده فراهم می کند.
رستوران و استودیو آکوستیک بلوفراگ بمبئی
استودیو بلوفراگ یک استودیوی ضبط موسیقی و صدا در بمبئی هندوستان است که مجهز به رستوران، بار و سن اجرای زنده می باشد، که عرصه ای برابر با 1000 مترمربع را اشغال کرده است. گروه طراحی Serie Architects با مدیریت کریستوفر لی در سال 2007 این بنا را طراحی و اجرا کردند. کریستوفر در خصوص این بنا می گوید: "ساختار هندسی طرح متشکل از شبکه ای متلاطم از دوایر با اندازه های مختلف است که حول هندسه نعلی شکلی گرد آمده اند."
عکس های معماری خلاقانه و انتزاعی از پیتر استوارت
پیتر استوارت (Peter Stewart) عکاس و هنرمند استرالیایی به هنگ کنک سفر کرده و از ساختمان ها و برج های این شهر عکاسی نموده است. او به تازگی تعدادی از این عکس ها را در مجموعه ای به نام توده منتشر و به نمایش گذاشته است. پیتر در این مجموعه از بازی نور و رنگ و اشکال هندسی تشکیل شده از میان بناها به بهترین شکل استفاده کرده و به عکس هایش غنایی خاص بخشیده است.