کتیبه ای بر دیوار گنبدخانه مورخ به 1215 و 1255 وجود دارد. امام زاده ابراهیم، فرزند امام موسی کاظم(ع) بوده و معروف است که در زمان مامون خلیفه عباسی، حاکم یمن بوده. از بانی بنای اولیه بقعه اطلاعی در دست نیست. بنای فعلی را زکی خان نوری، وزیر فارس در حدود سال 1240 ساخته و بعد از زلزله سال 1269، میرزا نعیم لشکرنویس باشی، فرزند وی، بقعه را بازسازی کرده. بر دیوارهای گنبدخانه، تصاویری از موسی بن جعفر(ع) در زندان مامون و نیز زهر خوراندن به امام رضا(ع) نقاشی شده. بر کتیبه زیر این نقاشی ها، نام بانی و سازنده نقاشی های دیواری، حاج سید شریف و محمد باقر نقاش، دیده می شود.
در منابع آمده که بنای قدیمی امام زاده را محمدزکی خان خراب و بقعه مستحکم و وسیعی برجای آن بنا کرده است. بنای قعه دو صحن در شمال و جنوب دارد. در جبهه های شرقی و غربی صحن جنوبی، طاق نماهایی وجود داشته که امروز نمای آنها را با در و پنجره پوشانده و به اتاق و آرامگاه های خصوصی تبدیل کرده اند. (الف-1)
